Drukke weken de laatste maanden. Tandje Bij heeft weer heel wat kilometers gemaakt.De Criquelion en Mergel Heuvelland werden bezocht door Tandje Bij leden. Daarnaast wist Jaap in juli nog een hele mooie versie van het rondje Stormvloedkering in elkaar te draaien, waarbij ook langs het Veerse Meer werd gefietst. Dit viel bij alle fietsers goed in de smaak. Na de zomervakantie waar ook heel wat kilometers door leden in het buitenland, met name in Italië en Frankrijk werden gereden, is het herfstseizoen begonnen met uitstekend weer en bijhorende opkomst. Het bestuur heeft het naast het fietsen ook druk gehad met de nieuwe fietskleding. Resulterend in een goed bezochte pasavond waar ook de nodige info werd verstrekt. Het ziet er naar uit dat de door het bestuur gestelde doelstellingen gehaald gaan worden.
Vanmiddag een gewone clubrit. Ook deze middag wordt gezamenlijk de 20 man gepasseerd. Net als vorige week vertrekken we met de B-groep een paar minuten na de A-groep, wat prima uitpakt. We vertrekken langs een onverwachte route, de Veerhoekseweg. Jaspert staat zo geprogrammeerd op een vertrek langs de vaste wegen dat hij even het contact verliest met de groep. Gelukkig is dit de B-groep, anders had ie een probleem gehad. We zijn de laatste weken zoveel aan de zuidelijke kant geweest, dat we met een matige noordoosten wind besluiten weer eens Goeree aan te doen. Bij de Blauwe Bloem krijgen we de A-groep in het vizier, waar we duidelijk op inlopen. We kunnen toch niet maken dat we ze voorbij rijden, dus besluiten we maar af te slaan richting Krabbenkreek. Net als voorgaande weken wordt er weer goed samengewerkt en we draaien lekker rond. Na Oude-Tonge gaat Melanie, haar eigen route, maar pakt zo toch weer haar kilometers mee. De routes op Goeree staan niet zo ingebrand op m’n netvlies. Met een klein beetje hulp van Adrie kom ik op de geplande route, bij Middelharnis is een helpend handje van Jaspert nodig, omdat mijn geplande route schijnbaar door de winkelstraat gaat. Bij Dirksland ga ik om het overzicht te behouden achterin rijden. Dat valt toch nog tegen, op de weg en groep letten en gelijk met behoorlijke snelheid de route doen op een stuk waar je het niet helemaal weet, je zou er even sikkeneurig van worden. Voordat we het weten zitten we op de Philipsdam en beklimmen we “en groupe” de Krammer. Op het eiland zit iedereen nog zo goed en is het weer zo lekker dat we er een stukje over Stalland bij doen, zodat we uiteindelijk op 97 km uitkomen en dat op 8 oktober. De A-groep maakt het nog bonter die maken er een ongeplande lange rit van en komen na 110 km binnen. Het is zo druk dat Mike er nog een pot koffie bij moet zetten. Voor sommigen niet nodig want de bekende flesjes staan al snel op tafel. Net als vorige weken zit de stemming er helemaal in. Ook een aantal dames schuiven nog even aan. Een uitstekend begin van het herfstseizoen.
